Bütün dinlerin kendine özgü bayramları
bulunmakta.Toplumumuzda ayrı bir yeri olan dini bayramlar,farklılaşan koşullar
ve öznel değerlendirmeler sebebiyle eskiye nazaran başka formatlarla
kutlanabilmektedir.
Filmlerde gördüğümüz veya ailenin en büyüklerinin
anlattığı o herkesi bir araya getiren,dargınları barıştıran,özlemle
beklenen bayramlar 2000'li yıllarla
birlikte bu ve benzeri özelliklerini kısmen veya tamamen kaybetmiş durumda.Bayrama
yönelik temel bakış,yaşanılan şehirden akrabaları ziyaret için değil tatil
maksadıyla uzaklaşmak.Özellikle yaz mevsimine denk gelen bayramlar,bu durumu
çok daha mümkün kılıyor.Eğer aynı şehirde kalındıysa gelecek olan 'önemsiz'
olarak atfedilen misafirler evde bulmasın diye sabah çıkıp akşama kadar vakit
geçirmeye çalışan kişiler de mevcut.Komşular arasında yapılan karşılıklı
ziyaretler de nadir gerçekleşmekte.Şeker toplamaya çıkmış çocuklara kapıyı
açmayan veya dilenci muamelesi yapıp 'neden apartmana giriyorsunuz' diyerek
azarlayanlara tanık olabilmek çok da zor değil.Bir başka sorun da
telefonlar.Bilhassa cep telefonları vasıtasıyla gönderilen toplu
mesajların,zoraki ve içtenlikten uzak olduğu gerçeği birçok kişi tarafından
söylenmektedir.İnsanları aramaya üşenip sosyal medyadan kısa ve kopyalanmış bir
yazı paylaşmak da 'moda' haline geldi.Yakın akrabalarla yapılan konuşmalar bile
genelde bir-iki dakikayı aşmamakta,aynı tür sorular,sohbetler yapılmaktadır.
Bayramlar,sadece dini vecibeleri yerine
getirildiği bir dönem olarak değil birliktelik,dayanışma unsuru olarak da
yaşanmalıdır ki gerçek tadını bulsun ve sonraki nesillere de doğru aktarılsın.
e.a.
Yorumlar
Yorum Gönder